zondag 13 december 2009

Poldersnoeken

Al een aantal weken hadden we het al een beetje in ons hoofd, om eens wat polderstekken af te struinen. Vandaag moest het er maar eens van komen. Eén zo’n stek was een brede sloot tussen Papendrecht en Oud-Alblas. Halverwege de Veerweg geparkeerd voor een inrit van een weiland. Een snijdend windje uit het Noorden maakte het aangenaam snoekweer. De handschoentjes zonder toppen werden voor het behaaglijke gevoel toch maar aangetrokken en de muts zat tot ver over de oren. De eerste aanblik over het slootje deed wel een snoekje vermoeden, maar na een aantal worpen bleek dat het hier ging om een slootje van zo’n 30 tot 40 cm diepte… op zich niets mis mee, maar na een kwartiertje werpen en de bodem te hebben bekeken (het was best helder) toch maar doorgegaan naar stek 2.

Hier wat meer rommel, maar met zijn grillige kanten, overhangende bomen, duikers, bruggetjes en mooie kleur water, kregen we zin in deze sloot. Na een bord ‘verboden te vissen’ kozen we toch voor de andere kant van de weg en dat was maar goed ook, want na 5 minuten was het raak voor Chris. Een snoek uit de wateren van z’n snoekverleden. Een mooie snoek van 61 cm werd onder een duiker vandaag getrokken en belande op de gevoelige (digitale) plaat.

Het water werd ook verderop weer wat ondieper en daarom kozen we het laatste uurtje voor wat stekjes in Papendrecht. Aangekomen zag ik bij de eerste worp al een snoek de blinker missen. Bij de tweede worp hing hij er even aan en bij de derde was het een meter of twee voor de kant raak. Kraakhelder water zorgt voor een leuk minispektakel met een snoekje van 38 cm in de hoofdrol.

Nog even naar de laatste stek van de dag. Wanneer deze stek loopt, dan kan je gerust een paar 70-ers in een uurtje pakken. Tot nu toe alleen een week of twee geleden de eerste. Vandaag bleef het alleen bij een laag kippenvel en een enigszins versnelde hartslag, toen zo’n exemplaar een meter of twee voor de kant de blinker greep. Een mooie grote kop draaide boven water om (gaf nog net geen knipoog) en liet me, nadat ik had aangeslagen, beteuterd staan…. Dat laatste natuurlijk niet, schitterend om zo de activiteit van dit beest te ervaren. Je schrikt je helemaal rot. Dit in tegenstelling tot een aanbeet op een meter of tien afstand.

Afijn, een koude actieve middag met slechts 2 snoekjes, waaronder Chris z’n eerste sinds jaren. Op naar de kerstvakantie… 2 weken vrij… en hopelijk geen ijs !!!

Geen opmerkingen: