Op de valreep...

Met de gedachte in ons achterhoofd, dat er nog geen vis in 2010 gevangen was, moest het er vandaag maar eens van komen. Samen met Pa op pad met achterin de auto het bootje en alles wat erbij hoorde. Erg luxe wanneer je binnen 8 minuten op je stek arriveert. Bij aankomst al aardig wat statische vissers en een bootje wat net de kant op werd getrokken. Na 10 minuten lagen we helemaal in en konden de hengels uit. De dieptemeter geeft een constante diepte aan tot een meter op 5 uit de kant, daarna loopt het op naar zo'n 60 cm aan de kanten. Het midden is overigens zo'n 1,80 meter.

De eerste speters vallen en de wind steekt behoorlijk op. Na een half uur hangt de eerste snoek eraan. De meetlat laat nog net zien dat het ongeveer 65 cm is, voordat de snoek na een klapper het water in glijdt. Da's mooi, we gaan vol vertrouwen verder.

In een behoorlijke buitenbocht (ja, wij pakken hem wel!), zie ik op de dieptemeter een groot talud ontstaan. Het is hier op sommige plekken minder dan een meter diep en ik ben benieuwd hoe de binnenbocht er uit ziet. Ik stuur de boot net voor het 'pionnetje' naar de binnenbocht en dit blijkt bij ons een goede keuze. Nog op het talud klapt er een mooie snoek op die zich behoorlijk verzet. De wind speelt met het bootje en ik heb moeite om op deze open vlakte het bootje uit het riet te houden. Toch maar even richting de overkant, dan hebben we even de tijd om de snoek op ons gemakje te onthaken. Na een fotootje even op de meetlat en deze geef 69 cm aan. Een mooie dikke jongen, die overigens behoorlijk is gegrepen, gaat er als een speer vandoor.

Pa loopt het laatste stukje en ik tuf nog even door. In tegenstelling tot het begin van de middag is het nu helemaal windstil en het water is als een spiegel. Op de valreep van de middag pak ik nog een snoekje van 51 cm en Pa schiet wat foto's vanuit de rietkraag. Niet alleen op de valreep van de middag maar dus ook op de valreep van het snoekseizoen weten we toch nog drie snoeken te vangen. Binnenkort een artikeltje over hoe het nu werkelijk zit met de 'gesloten tijd'. Wat mag nu wel en wat mag niet.

Hagel, Oude Dozen en een Schrale 'Troost'!

Sportvissend Nederland raakt gefrustreerd en de schaatsende visser al helemaal. Het is allemaal net niets… Het ijs is te waardeloos om er ook maar een stap op te zetten en een dun vliesje ijs maakt het voor de hengelaar ook al onmogelijk, tenzij je een schot hagel van een fanatieke Molentochter in je achterste of nog erger in je vis(ijsbreker)boot wil ontvangen.

Op welke vissite je ook komt, of er wordt geteerd op oud materiaal (‘Uit de oude doos’) of de site staat stil. Die ‘kerstgroetjes’ of ‘kerstpuzzeluitslagen’ heb ik nu wel weer gezien. Natuurlijk, ik maak mezelf er ook ‘schuldig’ aan. Wat blijkt; die oude doos blijkt werkelijk onuitputtelijk… Ach, hebben we in ieder geval nog een reden om ‘nooit’ vertoond materiaal te delen of om die ene glorieuze vangst weer eens in de spotlights te zetten.

Maar ja, nog steeds vliegen de sneeuwvlokken met grote regelmaat om je oren (wat natuurlijk wel mooie plaatjes oplevert). Het worden in ieder geval geen visplaatjes… En dan nog wat… Wat nou smeltende poolkap? Er ontstaat er hier zo langzamerhand één! Nog twee van deze winters en we vissen ’s zomers op zout binnenwater. Al het strooizout moet tenslotte ergens heen. Het mooie is dan wel weer dat de binnenwateren ook niet meer dicht vriezen. Heerlijk hoor, al die schrale ‘troosten’… Ik krijg zelf een schrale ‘troost’ van het zitten op mijn luie achterste. Maar er is een sprankje hoop… de knoppen staan alweer in de bomen, de eerste voorjaarszonnestralen, lente kriebels!

Ho, STOP! Knoppen in de bomen, voorjaarszonnestralen, lentekriebels… Het aaien met mijn cursor over de tijd rechts onderin mijn beeldscherm, doet mijn adem stokken. Donderdag 25 februari 2010 staat er. Ik moet mijn eerste vis van 2010 nog vangen en de gesloten tijd breekt na dit weekend aan. Er zit niets anders op dan nog maar wat uurtjes te pakken, zolang het nog kan.

Leo

Het eeuwige leven

Klik hier voor de laatste column van Lebbis uit het Visblad.

Daar stond ik dan. Tot over mijn middel in een smoezelige zijtak van de Amazonerivier. Op een plek waar we twee uur geleden piranha’s als aas hadden gevangen. In gevecht met een enorme arapaima....

...Er zwommen kaaimannen. Die waren alleen ’s nachts actief. Zei de gids. Maar de piranha’s zijn het gevaarlijkst...

Lees verder

Film Ierland 2009

Tja... met al dat ijs, zowel in de sloot als op TV in Vancouver, heb je eindelijk weer eens tijd om wat achterstallig onderhoud te doen. Bij deze een filmpje van onze trip naar Ierland met veel bekende foto's, maar ook behoorlijk wat beeldmateriaal waar je bijna zeeziek van wordt.

Uit de Oude Doos... Snoekbaars 80 cm 12,6 Pond