Heerlijk een nachtje
‘Under the Bridge’… blijft trouwens een lekker nummer. Ik had net genoeg ruimte voor mijn stretcher, welke nog met één pootje ‘heel stevig’ op een paaltje stond. Ik had mezelf voorgenomen om niet naar rechts te draaien omdat ik dan in het water lag. Dat was uiteindelijk gelukt. Rond een uur op 01.15 uur besluit ik toch de hengels nog een keer uit te gooien en te voorzien van toplood. Zodra de tweede hengel in het water ligt besluit de lompste reiger van de gehele Alblasserwaard om plaats te nemen op mijn hengel. Erg knap overigens, want je ziet geen hand voor ogen…
Afijn, na een beetje grabbelen op de bodem, vind ik mijn hengel weer, gooi toch maar opnieuw uit en een paar minuten later lig ik heerlijk op mijn ietwat-op-het-randje-van-de-afgrond-slaapplaats.
Niet naar rechts omdraaien!
Mijn hengels staan overigens een meter of twee vanaf de kant in het water. Ik moet dus eerst mijn waadpak aan, voordat ik een hengel oppak… Ook fijn om in mijn hoofd te prenten. Met een slechte Leo-dag, kan er dus behoorlijk wat misgaan… dat begrijp je wel. Waadpak blijft overigens een onherkenbaar woord voor mijn T9 instellingen van m’n mobieltje…. Hij maakt er algauw Zaadpak van… Tja…
Wederom zwemmen de ratten weer heerlijk langs en algauw wordt het ruisen van de auto’s boven me iets minder en begint mijn nachtje. Een rustig nachtje overigens, want er volgen geen aanbeten. Ik wordt uiteindelijk wakker van de enorme geluidsoverlast van het ‘natuurschoon’ om mij heen. De meeuwen laten weer rijkelijk van zich horen en ook de Meerkoeten hebben last van hormonen. Madame meerkoet doet alsof ze er niets aan vindt en Monsieur probeert zijn acrobatiek-kunstjes te volbrengen… Het gehele cloaca-gebeuren laat ik maar achterwegen. Volgend jaar hebben we er in ieder geval weer genoeg monsterlijke koeten bij. Ook vannacht geen wildplasser vanaf de brug, die laatst Wesley z’n hengels bijna een wasbeurt had gegeven.
Je hebt altijd McGyver-momenten aan de waterkant… Ik was namelijk mijn mok vergeten voor mijn bakkie koffie. Na wat gegrabbel in mijn plunjebaal, ontdek ik één of andere kunststof houder, die vanaf nu mijn mok gaat worden. Een tweede ‘probleem’ is het vinden van een geschikte plaats voor de hoge nood. Dat lukt meestal wel, maar er komen nog wel eens wat mensen langs over het water, het ‘bijvoeren’ van je stek, klinkt met een open gulp dan ook niet echt geloofwaardig. Laat staan de grote boodschap…
Sommige visstekken blijven me overigens verbazen… Er lag hier weer van alles neer geslingerd wat er niet hoorde. Een heel fout rubber handschoentje… ik wil het inderdaad niet weten, twee flessen Safari, half afgebrande kampvuurtjes… Ja ze komen hier wel eens. Daar werd ik ook nog eens op gewezen, toen ik op mijn stretcher lag en op z’n kop een telefoonnummer las met de vraag; Neuken? Het zal me niets verbazen wanneer een donkere mannenstem de telefoon opneemt… Zo’n fijne rijkelijk behaarde foute overgewichtige Antiliaan… Maarja, dat stond er dan weer niet bij! Tja, heel fijn allemaal! Kortom, een nachtje met genoeg indrukken, gedachtenspinsels, de gehele dag regen en uiteindelijk geen vangsten. Thuis gekomen, bleek ook nog eens dat ik er eigenlijk niet had mogen nachtvissen… tot slechts 31 mei!! Vannacht zit ik denk ik weer aan de waterkant…. ;)
Leo
McGyveren
